என்றும் அன்புடன்...

புதுமைப்பித்தனின் "ஒரு நாள் கழிந்தது" கதை படித்திருக்கிறீர்களா? இந்த வாரத்தின் ஒவ்வொரு நாளும் எனக்கந்த கதையை நினைவுபடுத்திக் கொண்டிருந்தது! காரணம் பெரிதாய் ஒன்றுமில்லை.... பரீட்சையிலிருந்து பயணம் போவது வரை முன் ஆயத்தங்கள் ஏதுமின்றி எல்லாவற்றையும் அவசர கதியில் செய்வதே வழக்கமாகிப் போனதால் இந்த வாரம் முழுக்க என்னிடம் பதற்றநிலையே நீடித்து வந்தது!

என்றாலும் வாரநிறைவோடு மனதும் நிறைந்திருக்கிறது இப்போது. சிரிக்க, சிலிர்க்க, சிந்திக்க, ரசிக்க என நான் பதிவித்த ஒவ்வொரு இடுகையும் பலதரப்பட்ட வாசக அன்பர்களை என்னிடம் கொண்டு சேர்த்திருப்பது வெகுவாய் மகிழ்ச்சியையும் பொறுப்புணர்ந்து இயங்கியதற்கான திருப்தியையும் வழங்கியிருக்கிறது. உண்மையில் நானே கொஞ்சமும் எதிர்பார்த்திராத வரவேற்பு...அசர வைத்த பின்னூட்டங்கள்! இன்னமும் கூட மலைப்பாயிருக்கிறது எனக்கு! அதிலும் 'குறுந்தொகை' பதிவிற்குக் கிடைத்த ஆதரவு அதீத ஆச்சரியங்களைக் கொடுத்தது! பின்னூட்டமிட்ட அனைத்து நல் உள்ளங்களுக்கும் என் பிரத்யேக நன்றிகளும் ப்ரியங்களும்!!

நன்றி நவில்வது தவிர்த்து இந்த பதிவில் நான் குறிப்பிட்டுச் சொல்ல வேண்டியது ஒன்றுண்டு. 'கும்மி' என்றொரு விஷயம்.... சரியா தவறா என்று ஒவ்வொரு வலைப்பதிவர் சந்திப்பிலும் விவாதிக்கப்பட்டு இன்னும் முடிவு காணப்படாத ஒன்றாய் தொடர்ந்து கொண்டிருப்பது. "கும்மி தடை செய்யப்படுகிறது" என்ற அறிவிப்பின் மூலம் என்னை பலரது அதிருப்திக்கு ஆளாக்கியிருப்பது!

உண்மையில் கும்மிக்கு நான் எதிரியல்ல. இதுவரை என் பதிவில் சிபி, குசும்பன், இளா, மின்னல், ஜி3, மை ஃப்ரண்ட், ராம், ஜே.கே, மங்களூர் சிவா போன்றவர்கள் இட்ட கலாய்த்தல் ரக கும்மிப் பின்னூட்டங்கள் பலமுறை கண்ணீர் வர வாய்விட்டு சிரிக்க வைத்திருக்கின்றன. அதிலும் இந்த முறை பேய்க்கிட்ட பேசியிருக்கீங்களா? பதிவிற்கு வந்த 'பதிவை மிஞ்சிய பின்னூட்டங்கள்' வெகுவாய் ரசிக்க வைத்தன. என்னைப் பொறுத்தவரை கும்மி என்பது திருவிழா போல! ஆனால் 'தினமும் திருவிழா' என்றால் அதை ரசிக்க முடியாதில்லையா?

பின்னூட்டங்களின் எண்ணிக்கை மட்டுமே பதிவின் தரத்தை நிர்ணயிப்பதில்லை என்பதாலும் கும்மியால் சில பதிவுகள் வீரியமிழந்து போவதாலும் இதற்கு தடை விதிக்க வேண்டிய நிர்ப்பந்தத்திற்குத் தள்ளப்பட்டிருக்கிறேன். அதனால் சில பதிவுகளில் சிலரது பின்னூட்டங்களை நிராகரிக்க நேர்ந்ததற்கு வருத்தம் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

அடுத்து இங்கு குறிப்பிட்டுச் சொல்ல வேண்டியவர்கள் இருவர்... ஒருவர் எனக்கு முன்னால் நட்சத்திரமாய் மின்னிய ஆழியூரான்! தனது செறிவான மற்றும் வசீகரிக்கும் எழுத்துக்களால் என்னை மிரள வைத்து, வாய்ப்பை சரியாகப் பயன்படுத்திக் கொள்வதற்கான பொறுப்புணர்ச்சியை வலிந்து உருவாக்கியவர். அத்துடன் என் பதிவுகளுக்கு தொடர்ந்து வருகை தந்து பொறுமையாய்ப் படித்து பின்னூட்டமிட்டு மெல்லிய குற்றவுணர்ச்சியும் தந்தவர்! (நான் படித்தேன், பின்னூட்டமிடவில்லை.) ஆழியூரானுக்கு என் தனிப்பட்ட நன்றிகள்!

மற்றொருவர் இன்று முதல் ஜொலிக்கவிருக்கும் எங்கள் அன்பு அண்ணன், பாசக்காரக் குடும்பத்தின் 'மூத்த' உறுப்பினர் "அபி அப்பா". சூரியன் கிழக்கே உதிப்பது போல அவர் திறமைகள் சொல்லித் தெரியவேண்டியவையல்ல!பாசத்திற்குரிய அண்ணனுக்கு நட்சத்திர வாழ்த்துக்களை சொல்லிக் கொள்ளும் வேளையில் எனக்களித்ததை விடவும் பன்மடங்கு ஆதரவை அவருக்கு வழங்கவேண்டுமாய் அன்புடன் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

மேலும் இது என் 100 வது பதிவு! ஒரு வார காலமாய் என்னையும் நட்சத்திரமென ஏற்றுக் கொண்டு வாழ்த்தும் ஆதரவும் பாராட்டுக்களும் அளித்திருக்கும் வலையுலக ஜாம்பவான்கள், அறிவுஜீவிகள், கும்மியர் பெருமக்கள், பிரியத்திற்குரிய நண்பர்கள், பாசக்காரக்குடும்பத்தினர், புதிய பதிவர்கள் அனைவருக்கும் இந்த 100 வது இடுகையை சமர்ப்பிக்கிறேன். நன்றி!

என்றும் அன்புடன்....

காயத்ரி