குறுகத் தரித்த மனம்

சிகரங்களின் சீதளத்தையும்

பள்ளத்தாக்குகளின் விரிசல்களில்

நதியோடு கசியும் ரகசியங்களையும்

ஒருபோதும் அறிந்ததில்லை

தோட்டத்துப் பூக்கள்

தினமும் விரித்துச் சுருட்டும்

படுக்கைகளுக்குள்ளாக

இருதயம் போல்

கசங்கி விரிகின்றன

நாட்கள்

ஜன்னல்களின் விளிம்பில்

கிளைபரப்பிக் கனிவளர்த்து

செழித்து நிற்கின்றன

போன்சாய் மரங்கள்

ஆயினும்..

தொட்டி மீன்களின் கனவில்

ஓயாமல் அலைவீசிக் கொண்டிருக்கிறது

பேராழம் மிக்கப்

பெருங்கடல் ஒன்று.